حرفه ی معلمی

1- جلب مشارکت:

بچه ها را در اداره کلاس با دادن مسئولیت های  متناسب با سن و علاقه شان سهیم کنید تا رغبت شان به کلاس و بحث بیشتر شود. مسئولیت هایی مثل 

• حضور و غیاب
• دادن امتیاز به بچه ها با درخواست معلم 
• طرح سوالات امتحان
• تصحیح اوراق 
• بازی کردن یک نمایش
• دادن کنفرانس های کوتاه 
• مسئولیت گچ، تخته، روشنایی و ...(برای سنین کمتر)
• و حتی تدریس کوتاه

3 تا نکته: 

1- حتی المقدور مسئولیت ها را بچرخانید تا همه درگیر شوند.

2- در دادن مسئولیت کنفرانس و تدریس مواظب باشید که بچه های دیگر خسته نشوند.

3- متوجه باشید که از هر مشارکتی بهتر، همراه کردن مخاطب با روند کلاس است.

منبع: @moallemplus_ir

اهداف آموزش انشا در دوره ابتدایی:

1- پرورش قدرت تفکر و تکلم دانش آموز تا بتواند بدون ترس و خجالت منظور و مقصود خود را براحتی در حضور دیگران بیان کند.
2- دانش آموز در نوشتن به پایه ای برسد که توصیف و استدلال نیرومند داشته باشد و از نوشته اش براحتی بتوان همان را دریافت کرد که او می اندیشیده است.
3- دانش آموز بتواند احساسات، عواطف، ادراکات، تخیلات و افکار و عقاید خود را در ایجاد رابطه با دیگران بیان کند و بنویسد.
4- به مرور قدرت خلاقیت دانش آموز از تقلید به سوی استقلال فکری رفته و باعث جلب افکار دیگران گردد.
5- و خلاصه اینکه دانش آموز بتواند درست، زیبا و گیرا بنویسدو نوشته اش دور از پراکندگی و دارای نظم منطقی باشد.

#جزو_کدام__والدین_هستید؟
#والدین_غیرفعال
اینگونه والدین در ایجاد شادابی کودک هیچ نقشی ندارند وفرزندان آنها به نوعی یتیمان محسوب میشوند
#والدین_سلطه_گرا
بیشتربه فکر برقراری رابطه عمودی هستند کنترلگرند و نه تنها شادی کودک را تامین نمیکنند بلکه اینها را به افسردگی و پرخاشگری سوق میدهند
#والدین_نالان
اغلب گله شکایت میکنندو باعث خستگی روانی فرزندان میشوند
#والدین_نظریه_پرداز
به جای انتخاب عملکرد صحیح، روش خود را با بکار بردن الفاظ عبارات توجیه می کنند
#والدین_پریشان_افسرده
زبان بد گفتارشان موجب نابسامانی کودک می شوند
#والدین_مهربان_منفی
بیش از اندازه ازکودکان حمایت میکنند که موجب عدم رشد کودکان وپرتوقع بارآمدن کودک میشوند
#والدین_مسئول
همچنان که مسئولیت تامین نیازهای فیزیولوژیکی را دارند مسئولیت شادی و موفقیت کودک را هم میپذیرند و برای رسیدن به این هدف سیستم خانواده را به یک خانواده کارآمد وموفق تبدیل کرده شیوه های درست فرزندپروری را میآموزند.

منبع:
@behravaan

نقش‌های آموزشی بازی
بازی، یکی از راه‌های پرورش کودک از لحاظ روانی، عاطفی و جسمی است.
 مهمترین عمل تربیتی و پرورشی در همه زمینه‌ها به ویژه زمینه تامین بهداشت روانی کودک، بازی های بومی و محلی است.
بازی پرورشی، سبب چالاکی و افزایش مهارت حرکتی و رشد تقویت سیستم عصبی کودک می شود.
 بازی، سیستم عضلانی و رشد حسی و حرکتی کودک را تقویت می کند و به این طریق بر هوش کودک تاثیر فراوانی دارد و با بازی کردن، دقت کودک در انجام کارها افزایش می یابد.
 بازی سالم می تواند عواطف منفی از قبیل ترس، اضطراب، نفرت و افسردگی را به شدت در کودک کاهش دهد. به همین جهت امروزه مهمترین روش برای درمان اختلالات روانی و عاطفی کودکان، بازی درمانی است که حتی موجب درمان بسیاری از اختلالات روانی در بزرگسالان نیز می شود .
 بازی های سالم و متناسب با کودکان می تواند به علت دست کاری در پدیده ها و آزمایش محیط اطراف توسط کودک افزایش رشد عقلانی وی را در پی داشته باشد; چرا که حس کنجکاوی کودک از این طریق برآورده شده و مناسب ترین عمل رشد عقلی کودک است.
 بازی باعث تقویت رشد اجتماعی کودکان می شود; چرا که کودکان با تمرین زندگی آینده از طریق بازی و فراگیری روابط انسانی و اجتماعی و همکاری در گروه های بازی می توانند رشد اجتماعی داشته باشند.
از دیگر اثرات بازی در کودکان رشد اخلاقی و معنوی به صورت پایبندی به نظم و مقررات، رعایت حقوق دیگران، کمک به دیگران، خیرخواهی و لذت بردن از خدمت به دیگران است.
 بازی های پرورشی، راهی برای آموزش مسائل تربیتی به کودک می باشد.
معمولا کودکان کارهایی را که با بازی‌کردن یاد می‌گیرند به راحتی در ذهن‌شان جا می‌افتد.
 بازی زبان آشنای کودک برای تقویت ارتباط عاطفی است. می تواند شامل همه افکار، حرکات و افعال بوده و جسم و روح را تحت تاثیر قرار داده و موجب تقویت همه قوای فکری، روحی، جسمی،مادی و معنوی شود.
 بازی های پرورشی از مهمترین راههای آموزش مطالب و رشد شخصیت کودکان در دوره ابتدایی می باشد.